Manuel Capdevila i Font
musicògraf
SIgnaturaMC 500
  • Obra: Schlachtgesang, Op. 62/3
  • Compositor: Robert Schumann
  • Poeta: Friedrich Gottlieb Klopstock
  • Poema original

    Schlachtgesang

    Mit unserm Arm ist nichts gethan;
    Steht uns der Mächtige nicht bei,
    Der Alles ausführt!

    Umsonst entflammt uns kühner Muth,
    Wenn uns der Sieg von Dem nicht wird,
    Der Alles ausführt!

    Vergebens fließet unser Blut
    Fürs Vaterland, wenn Der nicht hilft,
    Der Alles ausführt!

    Vergebens sterben wir den Tod
    Fürs Vaterland, Wenn Der nicht hilft.
    Der Alles ausführt!

    Ström’ hin, o Blut, und tödt, o Tod
    Fürs Vaterland! Wir trauen Dem,
    Der Alles ausführt!

    Auf, in den Flammendampf hinein!
    Wir lächelten dem Tode zu
    Und lächeln, Feind’, euch zu!

    Der Tanz, den unsre Trommel schlägt,
    Der laute schöne Kriegestanz,
    Er tanzet hin nach euch!

    Die dort Trompeten, hauet ein,
    Wo unser rother Stahl das Thor
    Euch weit hat aufgethan!

    Den Flug, den die Trompete bläst,
    Den lauten schönen Kriegesflug,
    Fliegt, fliegt ihn schnell hinein!

    Wo unsre Fahnen vorwärts wehn,
    Da weh’ auch die Standart’ hinein,
    Da siege Roß und mann!

    Seht ihr den hohen weißen Hut?
    Seht ihr das aufgehobne Schwert?
    Des Feldherrn Hut und Schwert?

    Fern ordnet’ er die kühne Schlacht,
    Und jetzo, da’s Entscheidung gilt,
    Thut er’s dem Tode nah.

    Durch ihn und uns ist nichts gethan,
    Steht uns der Mächtige nicht bei,
    Der Alles ausführt!

    Dort dampft es noch. Hinein, hinein!
    Wir lächelten den Tode zu,
    Und lächeln, Feind’, euch zu!

  • Poema en català
    Cant de batalla

    Res no hauríem fet amb el nostre braç
    si no ens assistís el Totpoderós
    que tot ho dirigeix!

    Endebades ens inflama el valor més agosarat
    si la nostra victòria no és d’Aquell
    que tot ho dirigeix!

    Endebades correrà la nostra sang
    per la pàtria, si no ens ajuda Aquell
    que tot ho dirigeix!

    Endebades sofrirem la mort
    per la pàtria, si no ens ajuda Aquell
    que tot ho dirigeix!

    Que corri la sang, i occeix, oh mort,
    per la pàtria! Confiem en Aquell
    que tot ho dirigeix!

    Amunt, entre el fum de les flamarades!
    Ens rèiem de la mort
    i ens riem, enemics, de vosaltres!

    La dansa que toquen els nostres tambors,
    la bella i sonora dansa de la guerra,
    la toquen per a vosaltres!

    Trompetes, toqueu a l’atac
    allà on el nostre acer vermellós
    ha enfonsat àmpliament la vostra porta!

    Les tonades que toquen les trompetes,
    les sonores i belles tonades de guerra,
    sonen, sonen ràpides cap enllà!

    Onegen davant les nostres banderes,
    allà entrarà també la nostra senyera,
    allà venceran cavalls i guerrers!

    Veieu el gran capell blanc?
    Veieu l’espasa aixecada?
    El capell i l’espasa del general!

    Ordena de lluny l’audaç batalla,
    i ara, en el moment decisiu,
    s’enfronta amb la mort.

    Però res no ens ha passat ni a ell ni a nosaltres,
    està amb nosaltres els Poderós,
    que tot ho dirigeix!

    Allà encara fumeja. Endins! Endins!
    Ens rèiem de la mort
    i ens riem, enemics, de vosaltres!
  • (Lied per a cor masculí a quatre veus, a capella, Op. 62/3, Dresden, novembre 1847)